آباد سازی راه درون با احیای جان خویش
...این راه بیرون ازرونده نیست. یک وقت هست که می گوئیم این سالک عازم مکه یا عازم حرم الهی است. بالاخره یک سالکی هست و مسلک و طریقی که او سیر می کند.حالا طریق رفتن به آنجا هم یا دریایی است یا صحرایی و یا فضایی. اما راه جدای از رونده است و باید این فاصله را تا حرم طی کند.
درجریان سیروسلوک این چنین نیست که بیرون از رونده یک چیزی باشد به عنوان راه دریایی یا صحرایی یا فضایی. آن راه با رونده یکیست. او در درون خود سیر می کند .به این معنا که او از جهل علمی به علم می رسد. ازجهالت عملی به عقل عملی می رسد.ازتکّبُر به تواضع می رسد.ازحرص به قناعت می رسد.ازکینه و حسادت به صفا و وفا و مهر می رسد. همه ی اینها درفضای درون است. این در درون خود سیر می کند .آیات سوره مبارکه مائده عهده دار این قسمت است که می فرماید: "یا ایهاالذین آمنوا علیکم انفسکم."این علیکم اسم فعل است یعنی الزموا انفسکم.مواظب جانتان باشید .ازسرجایتون تکان نخورید.جای شما همان جانتان است. ازاینجا بیرون نروید. یک کسی ممکن است جانش را ول کند و برود بیرون و مشغول ساخت و ساز باشد.بعد وقتی برمی گردد سرجایش عندالموت دستش خالیه! اینجا را بساز. نه اینکه بروی جای دیگری را بسازی.اینجا را آباد بکن "علیکم انفسکم" یعنی تکون نخورید و گرنه گم می شوید .خوب اگریک پدرمهربانی به کودک بازیگوش بگوید سرجات وایستا.!یعنی اگررفتی جای دیگر،گم می شوی! اینها( اَنا وعلی ابواه هذه الامه) پدران مهربان وحکیم وعلیم مایند. به ما فرمودند سرجایتون باشید.
جای ما کجاست؟
آدرس دادند فرمودند: جای شما جان شماست. همین جا باشید و بیرون نروید.پس بنابراین بیرون را نساز.بیرون را که ساختی باید با دست خالی وروی سیاه بروی . دراصل داری برای دیگری می سازی .درون را بساز.خوب ،اگراین چنین است راه می شود عین رونده .اگرکسی راه را ول کند و به سراغ دیگری برود،این نکته را در سوره ی مبارکه کهف فرمود: شما دارید خانه دیگری را رنگین می کنید. زمین چکاربه شما دارد! باغ چکاربه شما دارد! هرچه روی زمین است بدان که ازشما بیگانه است. "انّا جعلنا ما علی الارض زینة لها " آیه نفرموده لکم .شما دارید درواقع به خانه مردم زینت می دهید.عمری هفتاد یا هشتاد سال زحمت کشیدید رفتید به خانه ی مردم،و آنجا را رنگ آمیزی کردید! بنّایی کردید ،بازسازی کردید ونوسازی! اما خانه خودت را که تعمیر نکردی! "انا جعلنا ما علی الارض زینة لها" برفرض هم که انسان کرات آسمانی را مسخَّرخود کند و باصطلاح سپهری زندگی بکند چون "هوالذی فی السماء اله وفی الارض اله" آنجا هم حرف همین حرف است. آنجا فرمود:" انّا زیّنا السماء الدنیا بزینة الکواکب" یعنی این شمس و قمر زینت اوست نه زینت شما.آنجا هم که رفتید، حواستان باید جمع باشد. این چنین نیست که اگرکسی سوار سفینه های با سرنشین شد وبه کرات دیگررفت و آنجا را هم آباد کرد ،این به مفهوم آنستکه خودش را هم آباد کرد.نه!بالاخره بیگانه را آباد کرد. یک روزی هم می شود "اذا الشّمس کورت" بساط او هم برچیده می شود. این که به ما آدرس دادند سرجایتون باشید "علیکم انفسکم"
بنابراین، این صراط بیرون ازجان ما نیست؛ اگرعقیده است که درجان ماست. اگراخلاق است که درجان ماست. اگراحکام فقهی وحقوقی است که بازهم درجان ماست. دین هم که بیش ازاین چهاربخش نیست...
جام معرفت:
برگرفته ازسخنان حضرت آیت الله جوادی آملی
