در شب خاطره ی جمعه و اوقات غروب

درچنین ظلمت ایام خزان

برگ ریزان

فقط یک چنار ازدل زنده ی نسلی دیگر

یک زیتون ، خوانده آیات کتاب

همه درارض وجود یا که درباغ شهود

نگران گل و دل های بهارست

که اینک:

همه پژمرده ،پراکنده شدند.

بشتاب که اینان نفس گرم ترا خارج

ازشکل قفس باز خریدارند

ورنه  با جام امید پرازعشق ویقین

درتو و بیشه ی تو ،در کران خانه ی جم

رفتن جوی به دریا را

تجربه خواهند کرد.